افراط همه جا بد است حتی در حجاب
مردی به مشاوره رجوع میکند و اینطور می گوید:
" الان شش ماه هست ازدواج کرده ام، خانم بنده اجازه نمیدهد حتی به او دست بزنم، شکایتش را به پدر و مادرش بردم ، در جوابم فقط گفتن: "به به چه دختر با حیایی تربیت کرده اییم" !
شخص دیگری اینطور بیان میکند:
" همسر بنده هنوز در خانه حجابش را می گیرد، حتی روسری خود را از سرش بر نمیدارد، بیشتر اوقات هم با چادرست، اوایل فکر میکردم بخاطر خجالتی بودنش است و حتما تا چند روز دیگر برطرف میشود. ولی دیدم نشد! الان چند ماه همین اش و کاسه است!"
در این وبلاگ بیشتر حرفم (حالا نه بقیه نویسنده ها خودم را می گویم) سر این بوده که حیاء برای زن یک چیز لازم و ضروریست ولی هیچ وقت به این دقت نکردم که هر چیزی جای خودش را دارد.
امروز وقتی این حرفها را از دهان یک مشاور شنیدم کمی به فکر فرو رفتم، در اینترنت در مورد افراط در حجاب سرچ کردم، تنها چیزی که دست گیرم شد در مورد همان موضوعات همیشگی بود که حجاب همان حد شرعی اش را بگیرید. و هیچ کس هم در این قسمت حرفی نزده بود!
الان نمیخواهم کسی را محکوم کنم، ولی بیشتر این قضایا بر میگردد به تربیت نادرست خانواده و رفتار ناصحیح خانواده نسبت به یکدیگر!
پدر و مادر ، از روی اشتباه، و به خیال خودشان برای اینکه فرزندشان چشم و گوش هایش باز نشود، طوری در محیط خانه رفتار میکنند که فرزندان محارم را هم جزو نامحرم هایشان حساب میکنند!
در صورتی که رفتار معقول و متقابل پدر و مادر نسبت به یکدیگر ، جلوی فرزند، نه تنها خلاف واقع و باعث بی مبالاتی فرزندان نمی شود، بلکه فرزند اداب و معاشرت را هم به همین روش می آموزد!
این حرفها را اینبار به خانم های خجالتی و مذهبیون افراطی میزنم. آنانی که حتی در ارتباط برقرار کردن با نامحرم هم مشکل دارند، الان زمان طوری شده که اصلا امکان ندارد در روابط اجتماعی با نامحرمی برخورد نداشته باشیم، حالا چه از استاد گرفته، چه راننده تاکسی یا فروشنده یا هر شخص محترم دیگر، نباید طوری رفتار شود که به طرف مقابل نوعی بی احترامی تلقی شود!
در مورد مذهبیونی که در روابطشان افراط به خرج میدهند حرف زیاد دارم که در این پست نمی گنجد. فقط خواستم تلنگری زده باشم. همین...
" الان شش ماه هست ازدواج کرده ام، خانم بنده اجازه نمیدهد حتی به او دست بزنم، شکایتش را به پدر و مادرش بردم ، در جوابم فقط گفتن: "به به چه دختر با حیایی تربیت کرده اییم" !
شخص دیگری اینطور بیان میکند:
" همسر بنده هنوز در خانه حجابش را می گیرد، حتی روسری خود را از سرش بر نمیدارد، بیشتر اوقات هم با چادرست، اوایل فکر میکردم بخاطر خجالتی بودنش است و حتما تا چند روز دیگر برطرف میشود. ولی دیدم نشد! الان چند ماه همین اش و کاسه است!"
در این وبلاگ بیشتر حرفم (حالا نه بقیه نویسنده ها خودم را می گویم) سر این بوده که حیاء برای زن یک چیز لازم و ضروریست ولی هیچ وقت به این دقت نکردم که هر چیزی جای خودش را دارد.
امروز وقتی این حرفها را از دهان یک مشاور شنیدم کمی به فکر فرو رفتم، در اینترنت در مورد افراط در حجاب سرچ کردم، تنها چیزی که دست گیرم شد در مورد همان موضوعات همیشگی بود که حجاب همان حد شرعی اش را بگیرید. و هیچ کس هم در این قسمت حرفی نزده بود!
الان نمیخواهم کسی را محکوم کنم، ولی بیشتر این قضایا بر میگردد به تربیت نادرست خانواده و رفتار ناصحیح خانواده نسبت به یکدیگر!
پدر و مادر ، از روی اشتباه، و به خیال خودشان برای اینکه فرزندشان چشم و گوش هایش باز نشود، طوری در محیط خانه رفتار میکنند که فرزندان محارم را هم جزو نامحرم هایشان حساب میکنند!
در صورتی که رفتار معقول و متقابل پدر و مادر نسبت به یکدیگر ، جلوی فرزند، نه تنها خلاف واقع و باعث بی مبالاتی فرزندان نمی شود، بلکه فرزند اداب و معاشرت را هم به همین روش می آموزد!
این حرفها را اینبار به خانم های خجالتی و مذهبیون افراطی میزنم. آنانی که حتی در ارتباط برقرار کردن با نامحرم هم مشکل دارند، الان زمان طوری شده که اصلا امکان ندارد در روابط اجتماعی با نامحرمی برخورد نداشته باشیم، حالا چه از استاد گرفته، چه راننده تاکسی یا فروشنده یا هر شخص محترم دیگر، نباید طوری رفتار شود که به طرف مقابل نوعی بی احترامی تلقی شود!
کلمات کلیدی : حجاب افراطی، حیاء، تربیت ناصحیح، روابط اجتماعی، آداب و معاشرت
